KEEiE, MS Teams, 8:30
Wśród struktur metamateriałowych największą popularnością cieszą się tzw. płaszcze, umożliwiające ukrycie obiektu w polu fizycznym (niewykrywalność), przy
potencjalnie jednoczesnym izolowaniu rozważanego obiektu (ekranowanie). Wśród kompozytów przeznaczonych do zastosowań w harmonicznych polach magnetycznych (pasmo ograniczone do 10 MHz), największą uwagę skupiono na płaszczach sferycznych, tworzonych przy wykorzystaniu nadprzewodników lub materiałów przewodzących. Dużo mniejszą wagę przywiązano do struktur cylindrycznych z warstwą przewodzącą oraz możliwości kształtowania ich właściwości w oparciu o dobór materiałów wykorzystywanych do syntezy płaszcza.
W prezentacji omówione zostaną podstawy projektowania szerokopasmowych, cienkowarstwowych płaszczy cylindrycznych, w których możliwa jest redukcja grubości poszczególnych warstw oraz strat wynikających, np. z przepływu prądów wirowych. Przy zastosowaniu analizy numerycznej, rozważane układy zostaną scharakteryzowane pod kątem ich zdolności do redukcji zaburzeń zewnętrznego pola magnetycznego o przebiegu harmonicznym. Przedstawiony zostanie wpływ grubości warstw na zdolność ukrycia obiektów w zmiennym polu magnetycznym. Dyskusji zostanie poddany model analityczny i numeryczny płaszcza oraz wyniki badań eksperymentalnych.