Katedra Elektrotechniki, Energoelektroniki i Elektroenergetyki

Składowe „mocy odkształcenia” zdefiniowanej przez Budeanu

11.2020 25

dr inż. Zbigniew Sołjan

MS Teams, 8:30

Pierwszą matematyczną metodą opisu zjawisk energetycznych w układach trójfazowych było podejście Budeanu, które w późniejszych czasach dostąpiło miana Teorii Mocy. Teoria ta, jako pierwsza w dziedzinie częstotliwości (oraz jako pierwsza w ogóle) wykorzystała przebiegi Fouriera do opisu matematycznego przebiegów nieliniowych napięć i prądów w obwodzie. O ile opis mocy czynnej, zaproponowanej przez Budeanu, nie wzbudza emocji, o tyle opis mocy biernej jest kwestią sporną – wielopokoleniowe środowisko elektrotechników jest mocno podzielone. Mimo wszystko najbardziej dyskusyjną lub też w sumie nierozstrzygniętą mocą zdefiniowaną przez Budeanu pozostała „moc odkształcenia” – w skrócie można napisać, że gdy w obwodzie pojawia się moc inna od czynnej lub biernej, wrzucamy ją do „mocy odkształcenia” i po tzw. „kłopocie”. W prezentacji przedstawione zostaną relacje matematyczne i interpretacje fizyczne łączące poszczególne prądy składowe oraz napięcia i wynikające z nich moce, w tym poszczególne moce wchodzące w skład „mocy odkształcenia” zdefiniowanej przez Budeanu. Całość opierać się będzie na teorii mocy Składowych Fizycznych Prądu.


× W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych.
Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Akceptuję Politykę prywatności i wykorzystania plików cookies w serwisie.