Praktycznie wykorzystywane maszyny synchroniczne wykorzystują do wytworzenia momentu obrotowego dwa rodzaje momentu: moment wzbudzeniowy oraz moment reluktancyjny. Źródłem momentu wzbudzeniowego może być uzwojenie wzbudzenia lub magnes trwały. W stojanie takich maszyn mamy uzwojenia umieszczone w żłobkach w identyczny sposób jak w maszynach indukcyjnych (jedno- lub trójfazowe). Z uwagi na zjawiska fizyczne występujące w maszynie musimy uwzględnić istnienie uzwojeń rozruchowo-tłumiących. W przypadku maszyn z litym wirnikiem rolę tych uzwojeń pełni materiał wirnika. Model matematyczny maszyn synchronicznych, szczególnie większych mocy, musi uwzględniać wszystkie omawiane zjawiska. Na seminarium zostanie przedstawiony model matematyczny maszyn synchronicznych jawnobiegunowych oraz zostaną omówione praktyczne problemy identyfikacji parametrów takich modeli matematycznych i wyniki modelowania numerycznego maszyn trójfazowych jak i małych maszyn małej mocy zasilanych z sieci jednofazowej.